BOP, "KÜRE" VE KUDÜS

Kudüs pek çok peygambere ev sahipliği yapmış kadim bir kültür ve medeniyet başkenti. ABD Başkanı Trump'ın desteğiyle Siyonist işgalci rejim tarafından başkent ilan edilmesiyle ümmetin kanayan yarası “Kudüs düştü düşecek” diye yeryüzü ağlıyor. Esasen Irak’ta, Suriye’de, Yemen’de, Arakan’da, Mısır’da, Libya’da, Tunus’ta “Arap baharı” adı altında Müslümanların kanlarının oluk oluk akmasına, hastanelerin bombalanmasına, insanların açlıktan ölmesine, evinden yurdundan edilmesine göz yumanların hatta destek olanların bugün “Kudüs” diyerek gözyaşı dökmeleri ne kadar samimidir! “Kudüs” elbette bizim çok önemli bir meseledir. Ama USANDIK; İsrail’i, ABD’yi şiddetle kınamaktan! Bir gece ansızın geliriz tehditlerinden! Sabrımızı test etmeyin nidalarından! “Ey” diye başlayan ama bir türlü somutlaşmayan nutuklardan, sloganlardan! Camilerde sadece dua edip, gözyaşı dökmekten! Caddelerde pankart taşımaktan! Artık somut adım atılmasının vakti geldi. *** Kaç dönemdir Filistin’i, Mısır’ı, Arakan’ı seçim malzemesi yapanlar ne diyordu? bir hatırlayalım; “Bizimki kazanınca Gazze’de havai fişekler atılacak!”, “Kudüs, Suriye, Arakan kurtulacak!”, “Zalimlerin sonu gelecek!”, “Müslüman ülkelerde sevinç çığlıkları atılacak!" "Gazze'ye ambargo kalktı!" Kaç seçim geçti, hani ne oldu? Elinde yetki güç olanların sadece bağırıp çağırmasına, hatta Kudüs’ü bu hale getirenlerle iş tutmasına kahroluyoruz. İsrail en güvenli çağını yaşıyor. Hamas ve diğer direniş grupları yapa yalnız, savunmasız bırakılarak İsrail şımartıldı. İsrail’e karşı "tehdit oluşturan" ülkeler kaosa sürüklendi. Körfez teşkilatının İsrail'e direnenleri terörist ilan etmesi ve direnişe destek veren ülkelerin Arap baharıyla viraneye çevrilmesi, Kudüs’ün başkent ilan edilmesine zemin hazırlamıştır. Trump'ın Arabistan ziyareti sonrası oluşan hava ve Siyonizm yaltakçısı bazı ülkelerin son zamanlardaki tutumları İsrail’in müttefik cepheyi sağlamlaştırdığının resmidir. *** Ekranlarda esip gürleyenleri görünce yürekler burkuluyor, zihinler tazeleniyor. Sanki İsrail ile barış anlaşması yapılmamış, Şimon Perez Mecliste alkışlanmamış, sermayesini Siyonist işgalci devlete adayan Coca-Cola fabrikasının açılışı yapılmamış, NATO vetosunun kaldırılmasıyla İsrail’in OECD üyesi yapılması sağlanmamış, jet yakıtları satılmamış, ortak tatbikatlar yapılmamış, ticaret 5 katına çıkarılmamış, İsrail ve ABD’yle dostluk ve stratejik ortaklık yapılmamış gibi “Kudüs” hamiliği yapmak. Ne kadar ironik! Daha dün "Trump ile dostluklar pekişiyor beraber daha yapacak çok işimiz var" manşetleri atanlar ve kocaman gülücükler saçanlar bu da size gelsin. Hangi işleriniz vardı? *** Peki -bizdeki- Kudüs ne zaman düştü? -İsrail Cumhurbaşkanı Perez Mecliste alkışlandığında. -BOP’a imza atıldığında. -İsrail’in etrafı Büyük Ortadoğu Projesi kapsamında boşaltıldığında. -Mavi Marmara davası müzakerelerinde atılan imzalarda Kudüs’ün İsrail’in başkenti tescil edildiğinde. -Mavi Marmara davası 20 milyona anlaşıldığında. -İncirlikten uçaklar kalktığında. (Kalkmaya devam ediyor. Hain darbe girişimi de orada planlandı) -Siyonizmin kurucusu Theodor Herzl ziyaret edildiğinde. -ABD ve İsrail ile Müttefik stratejik ortak olunduğunda. -Malatya’ya, Gaziantep’e, Kahramanmaraş’a füze kalkanı yerleştirildiğinde. DÜŞTÜ! *** Kudüs davası asla iç siyaset malzemesi yapılmamalıdır. Tabi iç siyasetteki sorunları da unutturmamalıdır. Evinde yangın olan başkasına su taşıyamaz. Kudüs’ün kurtuluşu için hamaset nutuklarından öte somut şeyler yapmanın zamanı geldi. Siyasi, ekonomik ve askeri gücü ortaya koymazsanız yapabileceğiniz bir şey olmaz. Eylem planı, günü kurtarmak değil, uzun vadeli projelerle olmalıdır. “İsrail'e karşı savaşmak haramdır” fetvası da Müslümanların bu konuda ne kadar gayri samimi olduğunun bir göstergesidir. Yaşananlar "Arap Baharı" tezgâhıyla direniş cephelerinin zayıflatılmasının bir karşılığıdır. Özetle BOP, Arap Baharı, Suud'daki "küre" ve dizide perde sonu; KUDÜS. Kudüs, sebep değil sonuçtur. İşin esas trajik kısmı Kudüs’ün gönüllerimizden de düştüğü acı gerçeğidir.